İslami gelenekte, Qitmir (Arapça: قطمير), Mağara Halkını koruyan ve uzun uykuları boyunca yanlarında duran köpekti.[1][2] Arapçadaki adı Qitmir, bir hurma çekirdeğinden ayrılan küçük bir zarın adıdır. Bazen Ar-Raqim (Arapça: الرقيم) olarak anılır, ancak rivayetler Ar-Raqim'in mağaranın adı veya "pirinç levha veya taş masanın" adı olduğunu belirtir.[3][4]

İslam'ın en önemli hayvanlarından biri olarak kabul edilir. İbn Kesir Tefsiri'nde İbn Cüreyc, Qitmir'i ön bacakları uzatılmış şekilde kapının dışında karnının üzerinde yatarken tanımlamıştır. Ayrıca onun, daha çok kabul gören görüş olan Mağara Arkadaşlarından birinin av köpeği ya da Ashābul-Kahf'ın dini görüşlerini kabul eden ve Kıtmir'i de beraberinde getiren kralın aşçısının köpeği olduğu da söylenmiştir.[5]

Kur'an'da Kehf'te şu ifadeler geçer: Ve sen onları uyanık sanırdın, oysa onlar uykudaydı. Ve biz onları sağ ve sol yanlarına çevirdik, köpekleri de ön ayaklarını [mağaranın] girişinde uzatmıştı. Eğer onlara baksaydın, onlardan kesinlikle kaçardın ve onlardan kesinlikle korkardın. Arap arkeolog Rafiq Al-Dajani, 1963 yılında Al-Rajib'deki Yedi Uyuyanlar Mağarası'na girdi ve burada iddiaya göre yedi mezar ve mağaranın kapısında bir köpeğin kafatasının bir kısmını buldu.[7]